Gimnazjum w Michałowie utworzono z dniem 1 września 1999 roku uchwałą Rady Gminy po uzyskaniu pozytywnej opinii Podlaskiego Kuratora Oświaty.

Dane podstawowe:

Historia szkoły:

• 2017
  • 31 sierpnia następuje likwidacja gimnazjum (reforma oświaty). Od 1 września 2017 r. wygaszane oddziały gimnazjum, czyli klasy 2 i 3, włączone są do Szkoły Podstawowej im. Władysława Syrokomli w Michałowie.
• 2012
  • 1 września Gimnazjum wchodzi w skład Gminnego Zespołu Szkół w Michałowie.
• 2011
  • Od października uczniowie szkoły korzystają z krytej pływali w ramach godziny wychowania fizycznego.
• 2010
  • 2 czerwca odbywają się obchody 10-lecia Gimnazjum.

    Ponad 5 lat temu:

• 2009

  • 30 czerwca Rada Miejska nadaje szkole imię dr. Leszka Nosa.

  • 3 czerwca szkoła otrzymuje sztandar.

  • 27 kwietnia otwarto Miejsko-Gminne Centrum Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego.

  • 19 października rozpoczęto prace przy budowie krytej pływalni.

  • 1 września w budynku Szkoły Podstawowej i Gimnazjum odbyła się Wojewódzka Inauguracja Roku Szkolnego 2009/2010. Wmurowano kamień węgielny pod budowę krytej pływalni.

• 2005

  • 30 grudnia stanowisko dyrektora obejmuje mgr Jan Łuksza.

   Ponad 10 lat temu:

• 2002
  • Klasy trzecie piszą Egzamin Gimnazjalny na zakończenie nauki w gimnazjum. Pierwszy rocznik opuszcza Gimnazjum.

• 1999
  • 1 września rozpoczyna pracę Gimnazjum w Michałowie. Pierwszym dyrektorem zostaje mgr Anna Barszczewska. W Gimnazjum jest pięć klas, w których uczy się 123 uczniów. Zatrudnionych w szkole jest 3 nauczycieli.

Patron szkoły:

dr Leszek Nos

(1930-2000)

   Życie proponuje nam wiele możliwości, spiesznie podążają ku nam liczne ideologie, filozofie, by zaoferować swoje odpowiedzi. Zawiedzeni tym targowiskiem idei, szukaliśmy słów najprostszych, szukaliśmy autorytetu, który odsłoni nam całą rzeczywistość i nauczy widzieć to co słuszne, dobre, piękne i szlachetne. Słowa uczą a przykłady pociągają -  najbardziej jednak pociągają przykładni ludzie. Takiego wzoru na Patrona szukała społeczność naszej szkoły.

   W roku szkolnym 2008/2009 - uczniowie, nauczyciele i rodzice - przystąpili do kampanii PATRON SZKOŁY, której celem był wybór imienia dla naszej placówki. Postać Patrona szkoły jest rzeczą bardzo ważną, to wybór nie na dziś, czy jutro, to wybór dla przyszłych pokoleń. Zgłoszono kilka kandydatur, spośród których w głosowaniu zdecydowaną większością głosów wybraliśmy wybitnego miejscowego działacza społecznego, wieloletniego pedagoga – dr Leszka Nosa. Był szanowanym nauczycielem, wspaniałym człowiekiem i niekwestionowanym wzorem moralnym dla mieszkańców Michałowa. Żył wśród nas, ale przede wszystkim, żył dla nas. Spotykaliśmy Go, rozmawialiśmy z Nim, wymienialiśmy doświadczenia. Nikt wtedy nie przypuszczał, że za kilka lat zostanie On Patronem jednej z michałowskich szkół. Zdajemy sobie sprawę, że być może będziemy jedyną placówką noszącą Jego imię, ale to nas będzie wyróżniać spośród innych. Pragniemy budować naszą przyszłość od solidnego fundamentu, ucząc przy tym młode pokolenia, że zdobywanie czegoś „na skróty” nie przyniesie tak ogromnej satysfakcji jaką dziś odczuwamy. Jesteśmy dumni, że podjęliśmy się tak trudnego przedsięwzięcia.

    Dr Leszek Nos często powtarzał: „Wymagaj od swoich uczniów, ale od siebie podwójnie”. Zamysłem naszym jest, aby jego wieloletnia praca na rzecz lokalnego społeczeństwa stała się fundamentem, który nie obsunie się jak piasek, lecz będzie twardą opoką dla przyszłych pokoleń. Młodzi ludzie potrzebują wzoru, aby iść trudnymi ścieżkami obecnych czasów. Nasz Patron jest najlepszym przykładem - uczył nas jak mądrze żyć, poszanowania dla drugiego człowieka, umiłowania Ojczyzny, przywiązania do michałowskiej ziemi, pielęgnowania tradycji rodzinnych i lokalnych oraz zamiłowania do nauki. Większość z nas długo mogłaby wyliczać sprawy, za które winniśmy mu wdzięczność. Był dla nas przyjacielem, wychowawcą, wzorem i przewodnikiem. Nie opuścił nigdy człowieka w potrzebie. Całe swoje życie poświęcił ludziom - mieszkańcom gminy Michałowa. Miał szczególny dar w kontaktach z młodzieżą i dziećmi. Potrafił dotrzeć do ich serc czy umysłów i nade wszystko szanował wolność każdej jednostki. Zawsze przeciwstawiał się złu, był niestrudzonym społecznikiem, orędownikiem spraw ważnych i wspaniałym nauczycielem. Nie dał się nigdy zwieść zaszczytami i stanowiskami. Jako wyrozumiały Dyrektor szkoły i wieloletni Radny - w każdym człowieku potrafił dostrzec to coś, co mogło być zaczynem dobra. To właśnie dzięki Jego wieloletnim staraniom najmłodsze pokolenie michałowian dziś może korzystać z przedszkola, a starsze uczyć się w przestronnych salach lekcyjnych, korzystać z pełnowymiarowej hali sportowej czy nowoczesnej stołówki.

    Szanowali Go i liczyli się z Nim nawet jego przeciwnicy. W wielu środowiskach, niekoniecznie Mu życzliwych, był doceniany jako społecznik, pedagog i miłośnik naszego regionu. Prowadząc działalność społeczną i angażując się w życie polityczne gminy, nie zapominał o zwykłych ludziach. Chętnie służył im pomocą w rozwiązywaniu codziennych problemów.

   Dla nas wszystkich wykonał nieocenioną pracę - to on odkrył piękno naszej gminy, niezwykłe miejsca i obiekty. Nawet swój dorobek naukowy związał z naszą gminą – tematem pracy magisterskiej był „Zarys geograficzno – gospodarczy Gminy Michałowo” a pracy doktorskiej „Deglacjacja wschodniej części Wysoczyzny Białostockiej”. Zauroczony najbliższym nam obszarem, jego fauną i florą oraz niezwykłymi dziejami – poświęcił wiele lat na zebranie materiałów, opracowanie i wydanie „Monografii Gminy Michałowo” (1996) oraz „Przewodnika po Gminie Michałowo” (1999). Podczas spacerów po przepięknej okolicy zawsze będzie nam towarzyszyć cień tego sympatycznego człowieka - szpakowatego, o szerokiej łagodnej twarzy, trochę jakby zmartwionych oczach ukrytych za charakterystycznymi okularami, z częstym uśmiechem albo z zamyśleniem na twarzy - człowieka, który chodził, patrzył i słuchał.

   Adam Asnyk pisał: „Daremne żale, ból swój niebu trzeba zlecić. A samemu wciąż wytrwale trzeba naprzód iść i świecić.” Jesteśmy wdzięczni dr Leszkowi Nosowi, że „przekazał nam to, co sam otrzymał”. Chcemy w naszym życiu przyjąć za swoje te wartości, które przyświecały naszemu Patronowi. Na zakończenie chciałbym przytoczyć motto, które znaleźliśmy przeglądając notatki tego niezwykłego człowieka. Może jest ono kluczem do zrozumienia jego postawy w życiu:

„Robiłem to co robiłem, gdyż inni tego nie zrobili”

opracowali mgr A. Kazberuk oraz mgr M. Charytoniuk